Cumhurbaşkanı Erdoğan Afrika turuna çıkınca, "ekonomi kötüyken ne işimiz var Afrika’da" diyenler oldu. Böyle düşünenlere verilecek tek bir cevap var, "Afrika’da çok ama çok işimiz var."
Erdoğan Afrika’ya safari yapmaya gelmedi. Mazeret ekonomiyse burada yığınla ticaret anlaşması yapıldı. Sadece Angola ile minimum 500 milyon dolarlık ticaret hacmi hedefleniyor.
Angola enerji zengini bir ülke. Sömürülmüş yıllarca, yeni yeni kendine geliyor. Avrupa ve Çin mesela, durumun farkında. Angola’nın zenginliklerine çökme derdindeler. Ne Çin'de ne de Avrupa’da Angola’ya gittiler diye, kendi ülkelerinin yöneticilerine "ne işimiz var Angola’da" diye deli saçması bir soru soran bir tane bile gazeteci, siyasetçi veya akademisyen bulamazsınız.
Çin buraya gelip yatırım yapıyor. Ülke kalkınmaya çalıştığı için Çinliler altyapıya karşılık yer altı kaynaklarının peşinde. Fransa Cumhurbaşkanı Macron’un bir ayağı burada, hala Batı Afrika’yı sömürmeye uğraşıyor.
Macron demişken şunu da belirtmekte fayda var, Erdoğan’nın Afrika turuna çıkmasına fena halde bozuluyor.
Aslına bakılırsa Erdoğan’a "ne işin var Afrika’da" diye hatırlanıyor. Macron’u bu düşüncesinde yalnız bırakmayanlara anlatmaya devam edelim.
Erdoğan buraya tek başına gelmedi. Milli Savunma Bakanı Hulusi Akar da burada. Çünkü bu ülkenin zırhlı araca ihtiyacı var ve savunma sanayi konusunda bunları Türkiye’den satın almak istiyorlar.
Erdoğan buraya tek başına gelmedi. Enerji Bakanı ve Ticaret bakanı da geldi çünkü Angola ile petrol ve doğalgaz altyapısıyla ilgili anlaşmalar imzalandı.
Herkesin en kestirmeden anlayacağı şekliyle anlatmak gerekirse Angola’da direkt para eden bol enerji var ve buna karşın şiddetli derecede altyapıya ihtiyaçları var.
Sömürülmeden, kazan kazan esasıyla paralarını harcamak istiyorlar. Çin ve Avrupalılara göre Türkiye onlar için daha kazançlı bir ülke.
Avrupalılar 100 seneden fazla buraları sömürdü. Fransa, Belçika veya Portekiz hepsi sömürdü şimdi ise Angola gözünü açmış. Yeni iş ortakları arıyor.
Erdoğan sadece Angola’yı ziyaret etmiyor. Togo ve Nijerya da var. Angola için söylediğimiz Türkiye adına ne kadar kazanç varsa, fazlası Togo ve Nijerya’da da geçerli.
Batı Afrika’yı, sahra altını göz ardı edemezsiniz buraları göz ardı eden ya çapsızdır ya da Macron’dur.
Türkiye Afrika açılımına başlayalı 10 yılı geçti. 2010 tarihi bu konuda milattır. Angola’nın, Togo’nun Türkiye ile iş yapmak için ne kadar iştahlı olduklarını görseniz, "geç bile kalmışız" dersiniz ama yine de 11 yıllık saha birikimi önemli bir zaman dilimi ve şimdi bu yatırımın karşılığını maddi kazanç olarak görme vakti gelmiştir, diyebiliriz gönül rahatlığıyla.
